આગળની અપડેટ્સ લખતી વખતે ગાડી અલગ દિશામાં જતી રહી હતી. આજે ચોક્કસ રસ્તો યાદ કરીને બેઠો છું. આશા રાખીશ કે વિચારો ફરી ભટકી ન જાય.
લખવા માટે અત્યારે અનેક વાતો મનમાં ભમી રહી છે. ક્યાંથી શરું કરું એ પણ વિચારવું પડે છે. ઇચ્છા તો હતી કે બીજા જ દિવસે અહીયા આવી જવું; પણ એમ ધાર્યું થતું હોત તો અમે ‘અમે’ તરીકે ઓળખાતા ન હોત. (ફરીવાર ‘અમે’ લખ્યું છે ત્યાં ‘આળસું’ સમજવું. પોતાના વિશે સીધુ જ એમ ન લખી શકાય યાર.. સમજા કરો.)
થોડાં મહિનાઓ પહેલાં મારો જન્મ દિવસ ગયો. શુષ્ક દિવસ રહ્યો. લગભગ ૩૬ થયા. સમય હાથથી નીકળી રહ્યો છે અને હું મજબૂર પ્રેક્ષકની જેમ દેખી રહ્યો હોઉં એવું લાગ્યા રાખે છે. પરિવાર અને ધંધા વચ્ચે એવો વહેંચાઈ ગયો છું કે એમાં હું પોતાને ખોઈ ચૂક્યો છું. ક્યારેક શોધી લઈશ એવી આશા છે. બસ, એક ડર રહ્યા કરે છે કે વધારે મોડું ન થઈ જાય. (ડીયર બગ્ગી, આટલું મોડું તો થઈ ચુક્યું છે. હવે આનાથી વધારે મોડું કેટલું હશે…)
જિંદગી વિશે એમપણ વધારે વિચાર્યું નહોતું; અને એમાં પણ કોરોના કોર્ષ બહારનો વિષય નીકળ્યો, જેનો કોઈ જવાબ વર્તમાનમાં નહોતો. બધા પ્લાન અસ્તવ્યસ્ત થઈ ચૂક્યા છે. મગજ ઘણું સ્વીકારી બેઠું છે; પણ મન માનવા તૈયાર નથી. એટલે જ તો હજુયે ‘થાય એટલું’ સમેટવાનું કામ કરી રહ્યો છું. (કોણ જાણે કેટલું સમેટી શકીશ.)
બીજી મજાઓ જરૂરથી વધારે છે પણ તે માટે સમયનો અભાવ સખત મોટું કારણ બની રહ્યો છે. એમ તો મને એ પણ ઠીક લાગે છે કે જો મને એટલો સમય મળવા લાગશે તો હું કંટ્રોલમાં નહિ રહું. સમય આપણને માપમાં રાખવા માટે જ આવી જાળ બનાવતો હોય છે. રોટલીનો ટુકડો ખાવાની લાલચ ઉંદરને પાંજરામાં પુરી દે તેવી આ વાત છે. (ઓકે.. હવે આ વાતને લાંબી નથી ખેંચવી.)
લાઈફમાં ‘શું કરવું’ તે વિશે તૈયારી ક્યારેય ન’તી કરી, પણ શું ન કરવું તે લગભગ નક્કી હતું. તો, જે ન કરવાનું નક્કી હતું તેમાંથી ઘણું હું કરી રહ્યો છું. હું પોતે બધું સ્વીકારીને મને પોતાને મજબૂર કરું છું. આપણે પોતે જ પોતાની જાતને એક એવી વિચિત્ર સ્થિતિમાં લાવીને મૂકી દઈએ કે જેમાં બીજા કોઈને દોષ પણ ન આપી શકાય. (“પગ પર કુહાડી મારવી” એવી કહેવત એમજ નહિ બની હોય!)
આજે લખવા માટે કોઈ વિષય નહોતો તોય આડુંઅવળું થોડુંક લખ્યું છે. વળી, બીજા હજારો વિચારો વચ્ચે અત્યારે હું ભમી રહ્યો છું. મને આમ વિચારોમાં ભટકવું ગમે; પણ એમ સાવ વિચારોમાં ભટકતો માણસ પાગલ કે માનસિક બિમાર પણ લાગી શકે ને..
બીજી વાતોને હાલ પુરતી ડ્રાફ્ટમાં મુકીને આ પોસ્ટ અહીં ટુંકાવવામાં આવે છે. ટાઇપ ઘણું કર્યું છે પણ મારું મન થશે તો તે વિચારોને અહીયાં ઉમેરીશ. આજે આટલું ‘બસ’ છે.
🏃
